Soms zijn er van dan die dagen, dan lijkt alles tegen te zitten. En vaak is dat dan ook net op een moment dat het totaal niet uitkomt. Laatst had ik weer zo’n dag.
Big day
Natuurlijk kon ik deze pechdag niet slechter timen. Op de planning stond een belangrijke meeting met een potentiële nieuwe opdrachtgever. Ik ben werkzaam in de filmindustrie, en ben net mijn zaakje begonnen in Amsterdam. In Amsterdam is de filmindustrie namelijk best groot, maar het kan lastig zijn in deze bubbel terecht te komen. Nu had ik dan eindelijk een goed ingangetje met een potentiële opdrachtgever die mij vroeg een documentaire te schieten.
Op mijn agenda stond een lunchafspraak gepland om twee uur. We hadden afgesproken in een hip tentje midden in de binnenstad. Zelf woon ik aan de rand van Amsterdam, en ik was van plan op tijd op mijn fietsje te stappen zodat ik alle tijd had mijn werk voor te bereiden. Ik had mezelf goed opgedost, zag er verzorgd uit en had mijn portfolio paraat.
Niets zo onvoorspelbaar als het weer
Maar, natuurlijk begon het net hard te hozen toen ik op mijn fiets wilde stappen. Mijn regenjas was spoorloos verdwenen. Ik besloot een vuilniszak open te knippen om mijn outfit nog enigszins van de regen te beschermen.
Bij het eerste de beste stoplicht was het al raak. Een dikke BMW scheurde hard de bocht door en deinsde niet terug voor een dikke plas. Ik was he-le-maal doorweekt. Aangekomen bij de lunchroom zag ik er uit als een verzopen kat. Maar gelukkig was ik op tijd vertrokken en had ik nog een uurtje om mezelf te fatsoeneren.
Verzopen
Maar toen ik mijn laptop uit mijn tas haalde, vreesde ik al voor het ergste. De tas had de volle laag van de regenplas te pakken gekregen, en was helemaal doorweekt. Evenals mijn laptop. Ik was meteen in paniek, want al mijn werk stond op deze laptop. En hij wilde niet meer opstarten.
Race tegen de klok
Gelukkig kon ik terecht bij macbook reparatie Amsterdam. Een afspraak maken was niet eens nodig, ik kon gewoon langskomen. Ik gaf hem een ‘go’ voor de reparatie, en binnen vierentwintig uur zou mijn macbook al weer helemaal top in orde. Maar ik had mijn laptop en bestanden meteen nodig. Gelukkig kon ik tijdelijk een vervangende laptop lenen, en stond er een backup van mijn documenten in de cloud.
Ik racete terug naar de lunchroom. Stipt om het afgesproken tijdstip kwam ik aan, dit keer niet nat van de regen maar bezweet. Ik was opgelucht dat ik de opdrachtgever nog niet had gespot en nog niet had laten wachten. Ik bestelde maar vaste en koffie. En na een kwartier, nog maar een koffie. Toen hij er naar drie kwartier nog steeds niet was, werd ik wel nerveus. Zat ik wel op de goede plek? Ik was nog niet gebeld in de tussentijd. Toen keek ik in mijn agenda, en zag dat de afspraak pas morgen was. Zucht. Het personeel, dat het hele drama had meegekregen, had met me te doen, en bood me een gratis taartje aan. Dat maakte de dag weer goed.
